Δικαστική απόφαση δικαιώνει μαθητή που ζήτησε απαλλαγή από τα θρησκευτικά για λόγους θρησκευτικής συνείδησης

Στα δικαστήρια και δη στο Διοικητικό Εφετείο Αθηνών αναγκάστηκαν να προσφύγουν οι γονείς ενός μαθητή προκειμένου να λάβει απαλλαγή από το μάθημα των θρησκευτικών καθώς ο Σύλλογος διδασκόντων απέρριψε δυο φορές ισάριθμα αιτήματά τους. 

Η απόφαση που εκδόθηκε από Τριμελές Διοικητικό Εφετείο της Αθήνας και “πάγωσε” προσωρινά τις απορριπτικές αποφάσεις του Συλλόγου Διδασκόντων Γενικού Λυκείου, μέχρι να δικαστεί η κύρια αίτηση. Το αίτημα απαλλαγής είχε υποβληθεί στο Σύλλογο Διδασκόντων στις 16-9-2019, δηλαδή με την έναρξη της προηγούμενης σχολικής χρονιάς καθώς ο μαθητής είχε πάρει απαλλαγή και στις 3 πράξεις του Γυμνασίου.

Οι δυο γονείς ζητούσαν την απαλλαγή του παιδιού τους από τη διδασκαλία του μαθήματος των θρησκευτικών, από την απαγγελία προσευχής, από την συμμετοχή σε εκκλησιασμούς και, γενικά, από τη συμμετοχή του σε κάθε είδος θρησκευτικών δραστηριοτήτων και εκδηλώσεων. Η  αίτησή τους απορρίφθηκε από τον Σύλλογο των Διδασκόντων με την αιτιολογία ότι το αίτημα δεν ήταν σύμφωνο με την κειμένη νομοθεσία, διότι δεν αναγραφόταν στην αίτηση ότι ο μαθητής, γιος των προσφευγόντων, δεν ήταν Χριστιανός Ορθόδοξος.

Στη συνέχεια οι γονείς υπέβαλαν εκ νέου υπεύθυνη δήλωση με την οποία δήλωναν ότι ο γιος τους δεν ήταν Χριστιανός Ορθόδοξος. Το αίτημά τους, όμως, απορρίφθηκε και πάλι με την αιτιολογία ότι υπεβλήθη εκπρόθεσμα.

Αιτιολογία

Το Δικαστήριο στο οποίο προσέφυγαν αποφάνθηκε ότι η υποχρέωση μαθητή να παρακολουθήσει το μάθημα των θρησκευτικών και να συμμετέχει σε δραστηριότητες προσευχής και εκκλησιασμού εφόσον ο ίδιος ζητά απαλλαγή, επικαλούμενος λόγους θρησκευτικής συνείδησης, αποτελεί  προσβολή της θρησκευτικής ελευθερίας.

Το δικαστήριο στην απόφαση που εξέδωσε κάνει αναφορά στο άρθρο 13 του Συντάγματος, με το οποίο κατοχυρώνεται και προστατεύεται η ελευθερία της θρησκευτικής συνείδησης ως ιδιαίτερη έκφανση του δικαιώματος της ελεύθερης ανάπτυξης της προσωπικότητας (άρθρο 5 του Συντάγματος)

Όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται στη δικαστική απόφαση «η ελευθερία αυτή συνεπάγεται, μεταξύ άλλων, και το δικαίωμα του καθενός να πρεσβεύει το θρήσκευμα ή το δόγμα της εκλογής του ή να μην ακολουθεί κανένα θρήσκευμα ή να είναι άθεος (αρνητική μορφή της θρησκευτικής ελευθερίας), καθώς επίσης και το δικαίωμά του να μην αποκαλύπτει τις θρησκευτικές του πεποιθήσεις».

πηγή: Capital.gr

 

              

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.