Πρόεδρος ΠΤΔΕ ΑΠΘ: Η αξιολόγηση αν προχωρήσει, θα ενοχοποιήσει τους εκπαιδευτικούς
Επιδερμική η αξιολόγηση των Συμβούλων – Με την αξιολόγηση ενοχοποιούνται τελικά οι εκπαιδευτικοί σύμφωνα με τον Πρόεδρο ΠΤΔΕ ΑΠΘ, Περικλή Παυλίδη.
Ο πρόεδρος του τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης του Α.Π.Θ., κ. Περικλής Παυλίδης και ο κ. Χρήστος Τζήκας, ομότιμος καθηγητής του τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης του Α.Π.Θ. ήταν οι κεντρικοί ομιλητές στην εκδήλωση «Η αξιολόγηση σχολείων και εκπαιδευτικών από το παρελθόν στο παρόν. Οι επιπτώσεις στη μόρφωση των παιδιών και στο επάγγελμα των εκπαιδευτικών» μία πρωτοβουλία της Ανεξάρτητης Αγωνιστικής Κίνησης ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ, παράταξης του Συλλόγου Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Κω-Νισύρου.
Ο πρόεδρος του τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης του Α.Π.Θ., κ. Περικλής Παυλίδης
αναφερόμενος στην αξιολόγηση των σχολικών μονάδων και την ατομική αξιολόγηση των εκπαιδευτικών ανέφερε:
Η αξιολόγηση θα ενοχοποιήσει τους εκπαιδευτικούς. Αν προχωρήσει, θα έχουν στοιχεία και τα στοιχεία θα αποκτήσουν μια αυτόνομη γλώσσα και αυτοί που διαχειρίζονται αυτές τις πολιτικές, στα στοιχεία θα παραμένουν. Και δε θα κάνουμε μετά συζήτηση για την κατάντια των σχολείων και για το ποιος φταίει. Θα φορτωθεί στους εκπαιδευτικούς όλη αυτή η κατάσταση που έχει προκύψει από συγκεκριμένες πολιτικές και διαδικασίες.
Θα λένε ότι αυτό το σχολείο δεν πάει καλά γιατί οι εκπαιδευτικοί πήραν κακό βαθμό και δεν είναι αποτελεσματικοί. Είναι δυνατόν να πιστέψουμε ότι τα σχολεία δεν πάνε καλά επειδή κάποια δασκάλα δεν έκανε κάτι όπως θεώρησε ότι έπρεπε να το κάνει.
Το έργο του εκπαιδευτικού δεν μπορεί να είναι μετρήσιμο είπε ο Πρόεδρος ΠΤΔΕ ΑΠΘ.
Από τα 60 πεδία αξιολόγησης, ενδεικτικά ανέφερε:
Ο μετασχηματισμός του γνωστικού αντικειμένου σε σχολική γνώση: Θα αξιολογηθεί το πώς το κάνει ο εκπαιδευτικός και υποτίθεται ότι ο αξιολογητής θα κρίνει και το πώς συμβαίνει αυτό στις συνειδήσεις των μαθητών.
Η σύνδεση του μαθήματος με την προϋπάρχουσα γνώση. Και 15 μαθητές να έχεις στην τάξη δεν είναι εύκολο να διαπιστώσεις την προϋπάρχουσα γνώση. Ο εκπαιδευτικός δεν πατά ένα κουμπί για να την δει
Η ενεργητική συμμετοχή στη μαθησιακή διαδικασία: Η ενεργητική συμμετοχή είναι το ιδανικό μας, είναι το ζητούμενο. Υπάρχει κάποιος εκπαιδευτικός που ξέρει τον μαγικό τρόπο για να το πετύχει;
Τα 60 αυτά σημεία είναι μέρος της διδασκαλίας, αλλά όμως και ο εκπαιδευτικός, οποιασδήποτε βαθμίδας, όλα αυτά δεν μπορεί να τα έχει υπόψη του και να τα ελέγχει ανά πάσα στιγμή όταν κάνει μάθημα. Πώς είναι λοιπόν δυνατόν σε ένα μικρό χρονικό διάστημα, κατά τη λήψη στιγμιοτύπων (παρατήρηση διδασκαλίας) ο αξιολογητής να βγάλει σοβαρά συμπεράσματα για το εκπαιδευτικό έργο;
Η αξιολόγηση από τους Συμβούλους Εκπαίδευσης γίνεται με επιδερμικές εντυπώσεις και με βάση την υποκειμενική τους γνώμη. Από πού κι ως πού ένας αξιολογητής, που έχει περίπου τις ίδιες σπουδές, μπορεί να ξέρει και να έχει εμφανέστατα καλύτερη αντίληψη από εκπαιδευτικούς που πλέον κάνουν στιβαρές σπουδές. Αν κάποιος γνωρίζει πιο είναι το πρότυπο της βέλτιστης διδασκαλίας και οι αξιολογητές πρέπει να το κατέχουν.., γιατί δεν δείχνουμε στους εκπαιδευτικούς πώς γίνεται το τέλειο μάθημα; Γιατί ο σκοπός είναι να ελεχθούν. Το έργο των εκπαιδευτικών είναι μη μετρήσιμο, όπως μη μετρήσιμο είναι το έργο του επιστήμονα. Πρόκειται για μια μορφή διανοητικής εργασίας. Είναι ένα έργο που κινητοποιεί όλες τις πτυχές της προσωπικότητας. Η αξιολόγηση επιχειρεί να βάλει αυτό το έργο σε κουτάκια και να μετρήσει το κάθε κουτάκι ξεχωριστά.
Το έργο των εκπαιδευτικών δεν είναι μετρήσιμο διότι σε αυτό εμπλέκονται ο ψυχισμός μαθητών και εκπαιδευτικών… Οι συνθήκες ζωής των εκπαιδευτικών επηρεάζουν τη διδασκαλία τους. Ένας εκπαιδευτικός που τρέχει από γωνιά σε γωνιά της χώρας, που βλέπει την ζωή του να γκρεμίζεται, που ψάχνει να βρει διαμέρισμα, δε θα πει ξαφνικά στην τάξη και θα πατήσει ένα κουμπί και θα έχει την βέλτιστη συναισθηματική απόδοση, θα κουβαλήσει μέσα στην τάξη, όσο και να μην το επιθυμεί, το άγχος του, την ψυχική κούραση που έχει υποστεί και τις ματαιώσεις σχετικά με την αξία του επαγγέλματος.
Οι πρακτικές αξιολόγησης σχολείων και εκπαιδευτικών παραμορφώνουν το εκπαιδευτικό έργο. Βάζουν τους εκπαιδευτικούς σε μια θέση να χρειάζονται διαρκώς να αποδείξουν ότι είναι κατάλληλοι επαγγελματίες. Η ίδια η αξιολόγηση με τη νοοτροπία της, υποδηλώνει ότι ο εκπαιδευτικός δεν είναι κατάλληλος και πρέπει αυτό διαρκώς να το πιστοποιεί.
Η αξιολόγηση όταν συνοδεύεται από συνθήκες επισφάλειας δίνει το μήνυμα στους εκπαιδευτικούς: “Πρόσεξε την καριέρα σου, πρόσεξε πώς θα επιβιώσεις” Έτσι η προσοχή του εκπαιδευτικού στρέφεται στην επίδειξη ενός λουσταρισμένου προφίλ, δηλαδή αυτό που θέλει να δει ο αξιολογητής.
O κ. Χρήστος Τζήκας, ομότιμος καθηγητής του τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης του Α.Π.Θ.,
έκανε μια ιστορική αναδρομή στην καθιέρωση της αξιολόγησης και του επιθεωρητισμού στην Ελλάδα. Μεταξύ άλλων, εξήγησε ότι η εισαγωγή της αξιολόγησης ήρθε στην εκπαίδευση γιατί έπρεπε να πετύχει τρεις στόχους: Να συμβάλλει στην κοινωνική αναπαραγωγή, να ενοποιήσει πολιτισμικά πληθυσμούς και να συμβάλλει στην κοινωνική συνοχή ομάδων με αντίθετα συμφέροντα.
Δείτε ρεπορτάζ από το kostv.gr
Όλες οι Ειδήσεις και τα Τελευταία Νέα για την Εκπαίδευση στο edweek.gr
Διάβασε όλες τις ειδήσεις μας στο Google
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησέ μας στο Instagram
Ακολούθησέ μας στο Twitter
Μπες στην ομάδα μας στο Viber
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
Μοιράσου το άρθρο μας
| Αν η εικόνα υπόκειται σε πνευματικά δικαιώματα παρακαλούμε να μας ενημερώσετε για να την αντικαταστήσουμε. – If the images are subjected to copyright contact us in order to replase them. |
