Η αγωνία και οι σκέψεις ενός γονιού για το μέλλον ενός αξιόλογου νέου με ΔΕΠΥ

Η αγωνία και οι σκέψεις μιας μητέρας για το μέλλον του γιου της, μαθητή Γυμνασίου με διάγνωση ΔΕΠΥ και Ειδικές Μαθησιακές Δυσκολίες.

Χαίρεται,

Είμαι μητέρα αγοριού Γ’ γυμνασίου με διάγνωση ΔΕΠΥ από το Ιατροπαιδαγωγικό Παπανικολάου, ΕΜΔ – δυσλεξία, δυσορθογραφία, δυσαριθμησία.

Τρεις φορές επισκέφθηκα το Ιατροπαιδαγωγικό κέντρο λόγω αμφιβολίας μήπως η επόμενη διάγνωση είναι διαφορετική.

Ό,τι έχουμε καταφέρει έχει γίνει με κόπο.

Καθηγητές ιδιώτες,  αργή η πρόοδος.

Έχουμε χάσει την υπομονή μας και εγώ κι ο γιός μου, διότι μαζί δουλεύουμε.

Αφότου τελειώσει τα ιδιωτικά μαθήματα, ο χρόνος  είναι λίγος, τον ενθαρρύνω όσο μπορώ.

Χαίρεται αφάνταστα με τις επιτυχίες του, του υπενθυμίζω ότι μπορεί να πετύχει, επιμένω να μην τα εγκαταλείπει.

Φέτος όμως δυσανασχετεί περισσότερο, αποφεύγει ακόμη και αντιγραφή να κάνει, δεν τον ενοχλεί αν πάει αδιάβαστος, επιθυμεί και λογικό μόνος του να διαβάζει όμως έχει δυσκολία κατανοήσης στη φυσική, τη χημεία, τη βιολογία -δύσκολοι όροι, άγνωστοι- στην ιστορία μεγάλα τα κείμενα.

Αναγκαστικά κάνω τη δασκάλα, κουραζόμαστε και οι δύο.

Πιέζω, το ομολογώ, να μη μείνει στην ίδια τάξη.  Ο καθηγητής μαθηματικών ευγενικά είπε να είναι λίγο πιο επιμελής φέτος. Ο καθηγητής της φυσικής -η αναφορά του θα πάρεις οχτώ μπροστά σε όλους- τον γονάτισε, τρομάζει να πει μάθημα, γνωρίζει ότι δεν ξέρει όπως και στη μουσική επιμένω να πει μια σειρά αφού έχουμε διάβασει πχ πρόσφατα  ταλάντωση, ελληνική μουσική ρεμπέτικο, ελαφρό τραγούδι.

Τον καταλαβαίνω, γιατί κι εγώ ήμουν άτομο με μαθησιακές αλλά τότε ήταν άγνωστη αυτή η κατάσταση  -απλά ανέφεραν “δεν παίρνει τα γράμματα”.

Επισκέφτηκα τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση να μου προμηθεύσουν βιβλία για τη περίπτωσή του. Η απάντησή  τους ήταν ότι δεν υπάρχουν ή  μήπως δε γνώριζαν;

Με την καθηγήτρια της ένταξης μίλησα και της εξήγησα ότι  δεν μπορώ να κάνω κάτι περισσότερο φέτος από ό,τι κάναμε και πέρυσι, μαθήματα ιδιωτικά, εγώ τον βοηθάω.

Ένταξη πάει τρεις φορές την εβδομάδα.

Στο ΚεΔΥ χαρακτηρίστηκε “παιδί με φυσιολογικό νοητικό επίπεδο” να κάνει ό,τι μπορεί επέμεναν, αυτό όμως δεν ισχύει στο γυμνάσιο. Πιέζω, δεν αφήνω περιθώρια να πάει αδιάβαστος. Να νιώθει αυτοπεποίθηση. Να καταλάβει ότι δεν τα παρατάμε.

Αλλά η συνειδητοποίηση ότι δεν έχει γνώσεις, ο φόβος ότι δε θα μπορέσει να απαντήσει εξολοκλήρου στις επόμενες ερωτήσεις  τον ωθούν να εγκαταλείψει την προσπάθεια. Η γνώση ότι είναι διαφορετικός, η παρέα του παιδιά με μαθησιακές και για τους υπόλοιπους δεν υπάρχει…στην τάξη!

Πώς πείθεις ένα παιδί που κουράστηκε να προσπαθεί, όταν οι βαθμοί κάτω του 10 υπερτερούν και ας υπάρχει και ένα 17.

Πώς θα δώσει εξετάσεις όταν δεν μπορεί να διαβάσει, θέλει πολύ χρόνο, δε θα θυμάται  την ύλη, δεν έχει αυτοπεποίθηση, δε βρίσκει νόημα, δεν υπάρχουν βιβλία ή υλικό στο e-class να τα μάθει έστω και έτσι;

Συγνώμη για το μακροσκελες μήνυμά μου αλλά προσπαθώ να εξηγήσω  την κατάσταση.

Είναι συνεργάσιμος, τα καλύτερα μου είπαν στο σχολείο μέσω email για τη συμπεριφορά του δεν έχω παράπονο, εξαιρετικός στη συνεργασία, υπομονετικός, δεν αντιδρά, χαμηλών τόνων.

Με πιέζουν από το σχολείο μήπως υπάρχουν προγράμματα, βιβλία, οτιδήποτε που μπορεί να με βοηθήσει να μην τον κουράζω τόσο, να κερδίσουμε χρόνο να τον βοηθήσω .

Επισκέφτηκα το ΕΠΑΛ, ρώτησα αν υπάρχει ένταξη για το λύκειο, με κοίταζαν με απορία, ανέφεραν συνεχώς να ζητήσω παράλληλη  στήριξη μα το παιδί δεν αποτελεί τέτοια περίπτωση.,

Είχαν όλη την καλή πρόθεση να με ακούσουν, να μου εξηγήσουν, να με καθησυχάσουν όταν αναρωτιόμουν πώς θα μάθει όλα αυτά τα τεχνολογικά μαθήματα όταν μας βγαίνει η ψυχή στο γυμνάσιο φαντάσου στο λύκειο, όλοι με κοίταζαν λες και η αγωνία μου είναι υπερβολική και όλοι έτσι με αντιμετωπίζουν.

Tελικά ένα αγράμματο παιδί είναι -τόσο συνηθισμένο, μα τότε πώς θέλουμε καταρτισμένους τεχνίτες όταν δεν έχουμε σχολείο, βιβλία, μεθόδους και φυσικά δεν πρέπει να αγανακτώ όταν άλλοι γονείς με περισσότερα προβλήματα χρίζουν σημαντικότερης στήριξης… τελικά αυτή η ζωή και η χώρα μας καταδικάζει με τον τρόπο της!

Ευχαριστώ

Με εκτίμηση,

μια μητέρα σαν όλες τις άλλες!

Σημείωση: Το κείμενο είναι αυθεντικό και στάλθηκε στο edweek στις 11/4/22. Οι παρεμβάσεις μας ήταν ελάχιστες.

Όλες οι Εκπαιδευτικές Ειδήσεις, τα Τελευταία Νέα  και η Επικαιρότητα, με την αξιοπιστία και την εγκυρότητα του edweek.gr

Διάβασε όλες τις ειδήσεις μας στο Google
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησέ μας στο Instagram
Ακολούθησέ μας στο Twitter
Μπες στην ομάδα μας στο Viber
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube

Μοιράσου το άρθρο μας

             

Αν η εικόνα υπόκειται σε πνευματικά δικαιώματα παρακαλούμε να μας ενημερώσετε για να την αντικαταστήσουμε.  – If the images are subjected to copyright contact us in order to replase them.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.