Αξιολόγηση εκπαιδευτικών: καιρός να αλλάξουν πίστα οι συνδικαλιστές…
Οι ομοσπονδίες των εκπαιδευτικών τα τελευταία χρόνια τα έδωσαν όλα με την αξιολόγηση εκπαιδευτικών και σχολείων. Διαμαρτυρίες, κινητοποιήσεις, απεργίες – αποχές, ενιαία κείμενα, ανακοινώσεις κατά της αξιολόγησης είναι μερικές μορφές που πήρε η αντιπαλότητα με το Υπουργείο Παιδείας.
Η κοινωνία και οι γονείς από τη συστηματική στόχευση των ομοσπονδιών να αποτραπεί η αξιολόγηση, όχι μόνο θεωρούν πλέον ότι είναι το πιο σημαντικό πρόβλημα που απασχολεί τους εκπαιδευτικούς αλλά και ότι η αξιολόγηση σχολείων και εκπαιδευτικών γίνεται και μάλιστα είναι ποιοτική. Όσο πιο πολλές οι ανακοινώσεις και η επιμονή κατά της αξιολόγησης τόσο πιο πολύ εντυπώνεται στην κοινή γνώμη ότι επιτέλους οι εκπαιδευτικοί αξιολογούνται και ο “αντίπαλος” (ηγεσία του ΥΠΑΙΘΑ) χαίρεται διατυμπανίζοντας ότι η πολιτική του εφαρμόστηκε με επιτυχία συνεχίζοντας την ίδια πολιτική με αξιολόγηση και μισθούς πείνας.
Εκπαιδευτικοί οι οποίοι βασίστηκαν στην απεργία -αποχή τώρα βρίσκονται αντιμέτωποι με πειθαρχικές διώξεις και είτε εισπράττουν μόνο τη συμπόνοια και τη συμπαράσταση των συνδικαλιστών, παρά τις αρχικές υποσχέσεις, είτε διαπιστώνουν ότι οι συνδικαλιστές “γκρινιάζουν για τα έξοδα της κατάθεσης των προσφυγών και της νομικής-οικονομικής κάλυψης των διωκόμενων”, όπως αναφέρουν σε ανακοίνωσή τους οι Παρεμβάσεις Π.Ε.
Καιρός να αλλάξουν πίστα οι συνδικαλιστές
Αποτέλεσμα όμως όλου αυτού του αγώνα είναι να μείνουν πίσω άλλα ζητήματα που καίνε τους εκπαιδευτικούς, όπως τα μισθολογικά τους και από ό,τι τελικά φαίνεται οι εκπαιδευτικοί και θα αξιολογούνται και θα συνεχίσουν να παίρνουν μισθούς πείνας.
Όλο και περισσότεροι εκπαιδευτικοί διαπιστώνουν την αδράνεια των ομοσπονδιών σχετικά με τα μισθολογικά και την κατανάλωση ενέργειας μόνο κατά της αξιολόγησης, αποπροσανατολίζοντας τη συζήτηση κάτι που βολεύει τη κυβέρνηση
Καιρός λοιπόν να αλλάξουν πίστα οι συνδικαλιστές. Αλλά το πώς αλλάζεις πίστα, πώς πας στη μεγάλη διεκδίκηση είναι το μεγάλο ζητούμενο. Πρέπει να αποφασίσεις με ποιους τρόπους θα το κάνεις. Αυτό είναι το δύσκολο!
Χρειάζεται εφευρετικότητα, διαφορετικούς τρόπους δράσης, καθημερινή ενημέρωση, δημιουργία συνθηκών, ανταπόκριση στα νέα δεδομένα και όχι μονολιθικότητα.
Άλλωστε για αυτόν τον λόγο είναι αιρετοί των εκπαιδευτικών…για να τους εκπροσωπούν και να διεκδικούν τα μεγάλα ζητούμενα.
Π.Κ.
για το edweek.gr
Διάβασε όλες τις ειδήσεις μας στο eDNews
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησέ μας στο X , στο Viber, στο Google News και στο Instagram
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
Μοιράσου το άρθρο μας
| Αν η εικόνα υπόκειται σε πνευματικά δικαιώματα παρακαλούμε να μας ενημερώσετε για να την αντικαταστήσουμε. – If the images are subjected to copyright contact us in order to replace them. |
Γεια στο στόμα σου! Αν υπήρχε ελάχιστη συνδικαλιστική ευφυΐα, ο εκπαιδευτικός συνδικαλισμός θα ζητούσε άμεση και εντός των προθεσμιών εφαρμογή του θεσμού της αξιολόγησης. Θα κατέρρεε όλο το σύστημα επειδή χρονικά είναι αδύνατο να αξιολογηθεί το πλήθος των 160.000 εκπαιδευτικών με τις υφιστάμενες διαδικασίες. Και σωστά εδώ και χρόνια δεν δημιούργησαν Συνομοσπονδία Εκπαίδευσης, δεν ζήτησαν από τράπεζες, ασφαλιστικές,προμηθευτές και μεγαλέμπορους ειδικά προνόμια για τα μέλη τους και δεν βλέπουν ότι αν αποπληθωριίσεις το 1000 του νεοδιοριστου με 1% για 40 χρόνια, ο μισθός εκείνου που πάει για συνταξιοδότηση είναι μικρότερος του νεοεισερχόμενου. Και αντί για δώρα να αιτηθούν άνοιγμα της ψαλίδας εισαγωγικού – καταπληκτικού στο 1 προς 2,5. με κυβερνητική χρονικά δέσμευση. Όχι να λέγονται τα γκεμπελικού τύπου “οι Σύμβουλοι Επιθεωρητές παίρνουν 300€ για κάθε αξιολόγηση” (ποσά που δίνονται για οδοιπορικά για εκτός νόμου μετακινήσεις στα οποία περιλαμβάνονται 15€(!!!) τροφή. Ψιλά γράμματα θα μου πείτε αυτά.
Εκπαιδευτικοί που συμμετείχαν στην απεργία – αποχή εισέπραξαν μόνο τη συμπόνια των συνδικαλιστών όταν αντιμετώπισαν πειθαρχικές διώξεις αλλά και τις επιπτώσεις στις υπηρεσιακές μεταβολές.
Οι ίδιοι συνδικαλιστές που διαβεβαίωναν τους εκπαιδευτικούς ότι δεν θα είχαν προβλήματα στις υπηρεσιακές μεταβολές λόγω άρνησης της αξιολόγησης, τώρα δεν κάνουν και δεν έχουν να πουν κάτι για τις συνέπειες που αντιμετωπίζουν και τους κοιτούν με το βλέμμα της αγελάδας.