Νίκη Κεραμέως: Δεν μπορεί τίποτα να βελτιωθεί αν αυτό πρώτα δεν αξιολογηθεί

 “Η Παιδεία είναι η μεγαλύτερη μακροπρόθεσμη επένδυση που μπορεί να κάνει κανείς στη χώρα”, δήλωσε η Νίκη Κεράμεως στο TheTOC και στον Μανώλη Καψή υπεραμυνόμενη τη θέσπιση της αξιολόγησης στην εκπαιδευτική διαδικασία.

Ερ. Ε αφού ξαναγυρίσαμε στην Παιδεία, εξηγήστε μου γιατί οι δικοί μας μαθητές είναι τόσο χαμηλά στην αξιολόγηση της Pisa;

Απ. Ας ξεκινήσουμε από το εξής. Ας ξεκινήσουμε από το ότι δε γινόταν ποτέ αξιολόγηση.

Ερ. Είναι μόνο η αξιολόγηση; Πού είμαστε; Τελευταίοι ή προτελευταίοι;

Απ. Όχι, τα τελευταία χρόνια βελτιωνόμαστε. Εάν θέλει κανείς να βελτιώσει την παιδεία σε μια χώρα, πρέπει κατά τη γνώμη κ. Καψή να εστιάσει τουλάχιστον σε δύο άξονες. Ο πρώτος είναι το εκπαιδευτικό υλικό, δηλαδή τα βιβλία, τα προγράμματα σπουδών. Εκεί για 40 χρόνια το εκπαιδευτικό σύστημα ήταν προσανατολισμένο στη στείρα μετάδοση γνώσης ή αλλιώς στην αποστήθιση. Πώς αλλάζει αυτό; Εισάγοντας στο πρόγραμμα, με πολύ δυναμικό τρόπο, τις δεξιότητες. Δηλαδή μπήκε ρομποτική στα σχολεία, η επιχειρηματικότητα, νέα προγράμματα σπουδών. Φεύγεις από ένα μοντέλο που εστιάζει αποκλειστικά στη στείρα μετάδοση γνώσης και πας σε ένα μοντέλο που δίνει πολύ μεγαλύτερη έμφαση στις δεξιότητες. Τι είναι δεξιότητες; Κριτική σκέψη, ενσυναίσθηση, ομαδική δουλειά, συνεργατικότητα.

Πώς αλλάζει αυτό στην πράξη; Ένα παράδειγμα, στην ιστορία. Αντί να μαθαίνεις απέξω τι έκανε Ελευθέριος Βενιζέλος, σου λέει ο εκπαιδευτικός στα νέα προγράμματα σπουδών, είσαι ο Ελευθέριος Βενιζέλος. Γράψε μια ομιλία σαν να είσαι εσύ ο ίδιος ο Βενιζέλος. Κι έτσι με πολύ πιο κριτικό τρόπο, αφομοιώνεις κρίσιμα ιστορικά γεγονότα. Έτσι ανεβαίνεις σιγά σιγά και στην διεθνή κατάταξη. Προ ημερών ήμασταν παρόντες με τον πρωθυπουργό στην εγκατάσταση των πρώτων διαδραστικών πινάκων που μπαίνουν στα σχολεία της χώρας. Θα τους δούμε κύριε Καψή σε όλα τα τμήματα Δημοσίων Λυκείων, Γυμνασίων και Πέμπτης και έκτης Δημοτικού. Τι αλλάζει στην προσέγγιση; Γίνεται πολύ πιο διαδραστική. Προχτές μπήκαμε σε ένα μάθημα ιστορίας. Έκαναν μάθημα για την αρχαία Ρώμη. Όσο μάθαιναν για την αρχαία Ρώμη, είχαν μπροστά τους έναν διαδραστικό πίνακα στον οποίο μπορούσε ο μαθητής να κάνει περιήγηση στις αρχαίες ρωμαϊκές κατοικίες, να ψάξουν, να περιηγηθούν, να αναρωτηθούν για τα επαγγέλματα που έκαναν τότε οι κάτοικοι της περιοχής. Να πώς το μάθημα γίνεται πιο βιωματικό. Καλλιεργεί κριτική σκέψη. Άρα πρώτος άξονας είναι το υλικό, η προσέγγιση.

Ποιος είναι δεύτερος άξονας; Ο άνθρωπος, το ανθρώπινο δυναμικό. Πώς επενδύεις στο ανθρώπινο δυναμικό; Επενδύεις με την επιμόρφωση. Κύριε Καψή, εδώ και πολλά χρόνια οι εκπαιδευτικοί έχουν ένα δίκαιο αίτημα. Λένε στην Πολιτεία “επιμόρφωσέ μας”, και έχουν δίκιο. Πλέον λοιπόν έχουν γίνει πάνω από 150.000 επιμορφώσεις. Δεύτερο στοιχείο: αξιολόγηση.

Δεν μπορεί τίποτα να βελτιωθεί σε οποιονδήποτε χώρο, αν αυτό πρώτα δεν αποτυπωθεί και δεν αξιολογηθεί. Μετά από 41 χρόνια ξεκίνησε η ατομική αξιολόγηση εκπαιδευτικών.

Ερ. Εντάξει, μόνο για τους νεοπροσλαμβανόμενους…

Απ. Η αξιολόγηση γίνεται πλέον και γίνεται σε τρία επίπεδα. Δεν υπήρχε πριν. Πρώτο επίπεδο, η αξιολόγηση σχολικής μονάδας. Τι αξιολογείς; Τις εκπαιδευτικές μεθόδους που εφαρμόζονται. Την εξωστρέφεια του σχολείου. Πόσο εξωστρεφές είναι ένα σχολείο. Απτό παράδειγμα: ήμουν σε ένα σχολείο στην περιφέρεια, σε έναν ορεινό όγκο, σε ένα απομακρυσμένο σχολείο. Μου έλεγαν το εξής. Ενώ ήταν αρχικά αντίθετοι στην αξιολόγηση, άλλαξαν γνώμη γιατί, όταν οδηγήθηκαν στο να καταγράψουν τι κάνει το σχολείο για την εξωστρέφεια των μαθητών του, συνειδητοποίησαν ότι δεν έκανε αρκετά σε αυτή την κατεύθυνση. Με την πολύτιμη καθοδήγηση του συμβούλου εκπαίδευσης, φέτος αυτό το σχολείο, στον ορεινό απομακρυσμένο όγκο, εφαρμόζει τρία ευρωπαϊκά προγράμματα. Να πώς γίνεται ένα σχολείο καλύτερο. Να πώς καλλιεργείται η εξωστρέφεια. Να πώς ανεβαίνει σιγά σιγά κανείς σε βάθος χρόνου στους δείκτες της PISA.

Γιατί οι έλληνες μαθητές είναι τόσο χαμηλά στην αξιολόγηση της Pisa; Η απάντηση Κεραμέως

Δεύτερο επίπεδο, η αξιολόγηση του εκπαιδευτικού συστήματος, η “ελληνική PISA”. Γιατί; Για να ξέρουμε πού τα πάμε καλά και πού δεν τα πάμε. Αυτό κύριε Καψή, 40 χρόνια δεν το είχαμε. Δεν ξέραμε ποια είναι τα δυνατά μας σημεία και κυρίως ποια είναι τα αδύναμα σημεία μας. Πλέον το βλέπουμε αυτό. Κάθε χρόνο κάνουμε διαγνωστικές εξετάσεις τύπου PISA στα σχολεία, και έτσι μπορούμε πλέον να εστιάζουμε την εκπαιδευτική μας πολιτική στην ενίσχυση των – αποδεδειγμένα – αδύναμων σημείων μας.

Τρίτο επίπεδο, έχουμε την ατομική αξιολόγηση των εκπαιδευτικών, η οποία έχει να γίνει με οριζόντιο τρόπο από το 1981. 41 χρόνια δεν έχει γίνει με οριζόντια τρόπο, ατομική αξιολόγηση εκπαιδευτικών. Ξεκίνησε λοιπόν, και εστιάζει αφ’ ενός στο επιστημονικό κομμάτι. Ας πούμε ότι διδάσκουμε μαθηματικά. Τα μαθηματικά που διδάσκω είναι σωστά, είναι πλήρη; Ένα το κρατούμενο, αλλά αυτό δεν αρκεί. Γιατί δεν αρκεί; Διότι μπορεί να είμαι καλή στα μαθηματικά, αλλά μπορεί να μπαίνω στην τάξη και να μην μπορώ να τα μεταδώσω. Γι’ αυτό λοιπόν η αξιολόγηση εστιάζει αφ΄ ετέρου στο παιδαγωγικό κομμάτι. Αξιολόγηση λοιπόν μετά από 41 χρόνια. Και μιλάμε για 170.000 εκπαιδευτικούς, είναι το μεγαλύτερο σώμα δημοσίων υπαλλήλων.

Ναι, ξεκινήσαμε από τους νεοδιορισθέντες Γιατί; Γιατί θεωρούμε πολύ σημαντικό οι νεοδιορισθέντες να αξιολογούνται προτού μονιμοποιηθούν.

Ερ. Φαντάζομαι τίποτα απ΄ όλα αυτά δεν συζητάτε με τους ψηφοφόρους σας, στα σπίτια που πάτε για την προεκλογική καμπάνια. Τι σας λένε;

Απ. Όλα τα συζητάμε, γιατί είναι τεράστια η ανάγκη που έχει κύριε Καψή ο κόσμος να δει όλα αυτά που αλλάζουν. Γιατί δεν υπάρχει μεγαλύτερος μοχλός κοινωνικής κινητικότητας από την παιδεία. Για παράδειγμα όταν για πρώτη φορά στα δημόσια νηπιαγωγεία της χώρας διδάσκονται αγγλικά, από 4 ετών και δεν χρειάζεται ο γονιός να πληρώσει για να κάνει αγγλικά το παιδί του. Γιατί να κάνουν αγγλικά μόνο τα παιδιά που φοιτούν σε ιδιωτικά νηπιαγωγεία; Πλέον κάνουν αγγλικά σε κάθε δημόσιο νηπιαγωγείο. Πλέον από τα 4 κάνουν ρομποτική. Σε κάθε δημόσιο νηπιαγωγείο. Προ ημερών ξεκινήσαμε τις παραδόσεις 177 χιλιάδων σετ ρομποτικής. Ήμουν εκεί και είδα τα παιδάκια τεσσάρων ετών να δίνουν φωνητικές εντολές, να προγραμματίζουν. Αυτό είναι επένδυση στη χώρα, κύριε Καψή. Γιατί αν επενδύσουμε τώρα στα παιδιά που είναι σήμερα 4 χρονών και επενδύσουμε ουσιαστικά, επενδύσουμε στις δεξιότητές τους, το 2040, τα παιδιά αυτά θα βγουν στην αγορά εργασίας και στην κοινωνία και θα έχουμε μια άλλη Ελλάδα. Γι’ αυτό λοιπόν λέω ότι η επένδυση στην παιδεία είναι μακροπρόθεσμα η μεγαλύτερη επένδυση που μπορεί να κάνει κανείς στη χώρα.

Ξέρετε η παιδεία είναι ένα πεδίο στο οποίο δεν επενδύουν εύκολα οι πολιτικοί σε όλο τον κόσμο…Γιατί η παιδεία έχει μια ιδιαιτερότητα. Θέλει χρόνο.

Ερ. Δεν προλαβαίνει να φανεί η επένδυση στις εκλογές…

Απ. Ναι – και σκεφτείτε. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης αύξησε τον προϋπολογισμό για την παιδεία σε πάνω από 6 δις. Αυτό έχει μεγάλη σημασία και το όφελος από πολλές από αυτές τις πρωτοβουλίες θα το δούμε σε πολλά χρόνια από σήμερα. Οφείλουμε να το κάνουμε όμως, γιατί έτσι αλλάζεις προς το καλύτερο μια χώρα.

Όλες οι Ειδήσεις και τα Τελευταία Νέα για την Εκπαίδευση στο edweek.gr

Διάβασε όλες τις ειδήσεις μας στο Google
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησέ μας στο Instagram
Ακολούθησέ μας στο Twitter
Μπες στην ομάδα μας στο Viber
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube

Μοιράσου το άρθρο μας

             

Αν η εικόνα υπόκειται σε πνευματικά δικαιώματα παρακαλούμε να μας ενημερώσετε για να την αντικαταστήσουμε.  – If the images are subjected to copyright contact us in order to replase them.