Το άρωμα της πόλης μου

Δεν μπορώ να υποδεχτώ τον πρωτότοκο γιο του καλοκαιριού με μια εικόνα αγαπημένου γαλάζιου, προκλητικού και ερωτεύσιμου πελάγους, γιατί ζω στα «Ηπειρωτικά»… και Βόρεια. Σας εύχομαι όμως μέσα από την ευωδιαστή μοσχομυριστή Σέρρες που βρίσκεται στην καλύτερη της «ώρα»…καλό καλοκαίρι!

Δεν έχει ακόμη ανακαλυφθεί ψηφιακός διαμοιρασμός αρωμάτων και έτσι θα προσπαθήσω να το μυρίσετε από τις λέξεις!

Αχχχχ καλοκαιράκ…ι,  ανοιχτά παράθυρα, ανοιχτές καρδιές. Σκέφτομαι αν ένα άρωμα χαρακτηρίζει μια γυναίκα…τότε γιατί να μη χαρακτηρίζει και μια πόλη! Η δική μου λοιπόν πόλη τούτες τις πρώτες μέρες του καλοκαιριού…μοσχοβολά από άκρη σε άκρη και μας «μεθά» με το άρωμα της φλαμουριάς! Από την είσοδο της πόλης σαν έρθεις, ή κατηφορίζοντας από την Ακρόπολη (Κουλάς), ή πάλι περιδιαβαίνοντας τα στενά των πεζόδρομων σαν σουρουπώσει….και κυρίως περπατώντας τη Μεραρχίας προς το Σιδηροδρομικό Σταθμό μεθάς από το άρωμα της και αφήνεσαι σε μια μοναδική πανδαισία έντονων αρωμάτων. Ένα διάχυτο μεθυστικό άρωμα καθιστά τη τσιμεντούπολη μου σε «ερωτεύσιμη» σαγηνευτική πόλη και αναδύει τόσες μνήμες από τους κύκλους της ζωής μου.

Περπατώ και ξεπροβάλλουν οι Σερραίοι και οι Σερραίες καλοντυμένοι να βολτάρουν στη Μεραρχίας, να κάθονται στα ζαχαροπλαστεία, να τρώνε στη «Συκιά» με τα άσπρα χαλίκια και να διασκεδάζουν στις «Φλαμουριές» και στου «Καρεκλά»…και εμείς παιδιά με ένα κασάτο στο χέρι…να τρέχουμε ανέμελα!

Μυρωδάτη η πόλη, πολύβουη και μεθυστική θαρρείς πως προσπαθεί να ξελογιάσει τους κατοίκους της και να τους κρατήσει από τη μαζική απόδραση τους όταν θα προσπαθούν να δραπετεύσουν σε λίγο από την καυτή, αποπνιχτική αγκαλιά του θέρους της. Τότε αποδέχεται την ήττα της από τις «θαλασσινές ερωμένες»… των κατοίκων της. Τώρα όμως είναι αλλιώς!

Αυτές οι πρώτες νύχτες του καλοκαιριού είναι δικές της… δικές μας. Νιώθω ποτισμένο το δέρμα μου από το άρωμα της φλαμουριάς από την καλημέρα ως την καληνύχτα μου και ετοιμάζομαι να μαζέψω και να αποξηράνω τα φύλλα της για να κρατώ το άρωμα της για τις άοσμες …νύχτες του χειμώνα!

Η Σανέλ έλεγε πως μια γυναίκα χωρίς άρωμα δεν έχει μέλλον …προτείνω λοιπόν στους κρατούντες να φυτέψουν και άλλες φλαμουριές… γιατί η Σέρρες έχει το άρωμα της και θέλω να το έχει και στο μέλλον…και να το μυρίζω με τα εγγόνια μου…λέγοντας τους παραμύθια…για τη φλαμουριά!!!

Καλώς ήλθες καλοκαίρι!

Σύλια Ζέττα, Φιλόλογος

Όλες οι Ειδήσεις και τα Τελευταία Νέα για την Εκπαίδευση στο edweek.gr

Παιδεία και Πολιτισμός στο edweek.gr

Διάβασε όλες τις ειδήσεις μας στο Google
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησέ μας στο Instagram
Ακολούθησέ μας στο Twitter
Μπες στην ομάδα μας στο Viber
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube

Μοιράσου το άρθρο μας

             

Αν η εικόνα υπόκειται σε πνευματικά δικαιώματα παρακαλούμε να μας ενημερώσετε για να την αντικαταστήσουμε.  – If the images are subjected to copyright contact us in order to replase them.