Έκθεση Πισσαρίδη: Το νέο μνημόνιο για την Παιδεία

Το «μέλλον» που μας ετοιμάζουν είναι συνέχεια της πραγματικότητας που ήδη βιώνουμε! Της επίθεσης στα μορφωτικά δικαιώματα της νέας γενιάς, της συνέχισης της πολιτικής που φορτώνει τα βάρη στις πλάτες των γονιών, της γενίκευσης της ανασφάλειας της ελαστικής εργασίας, της υποβάθμισης του παιδαγωγικού ρόλου των εκπαιδευτικών.

Αποκωδικοποιώντας τις προτάσεις της Έκθεσης Πισσαρίδη για την Εκπαίδευση

Εισαγωγικά

Τραγικά τα αποτελέσματα της κρίσης και της κυβερνητικής διαχείρισης της πανδημίας

• Στην υγεία
• Στην εργασία και την καθημερινή διαβίωση
• Στα δικαιώματα και τις ελευθερίες του λαού

H κυβέρνηση της N.Δ. βρίσκει την ευκαιρία να «φορτσάρει» τις μηχανές για την υλοποίηση των απαιτήσεων των καπιταλιστών.

Στόχος αφενός, να φορτωθούν τα βάρη της νέας καπιταλιστικής κρίσης στις πλάτες των εργαζομένων και αφετέρου, να προωθηθούν, σε θεσμικό επίπεδο, όλες εκείνες οι αναδιαρθρώσεις με σκοπό την ανάκαμψη και τη σταθεροποίηση των κερδών των μονοπωλίων.

Η εκπαίδευση

Η έκθεση Πισσαρίδη δε μας λέει κάτι το εντελώς καινούργιο. Οι περισσότερες από τις αναφορές της έχουν ειπωθεί εδώ και πολλά χρόνια ως κατευθύνσεις από τις εκθέσεις της Ε.Ε. και του ΟΟΣΑ.
Η αποκάλυψη των κατευθύνσεων της έκθεσης Πισσαρίδη έχει ως άμεσο στόχο τον εξοπλισμό για την οργάνωση της πάλης το αμέσως επόμενο διάστημα απέναντι στους κυβερνητικούς σχεδιασμούς.

Παρουσίαση της έκθεσης

Η δομής της παρουσίασης ακολουθεί τη δομή της έκθεσης, όπου «αγκυλώσεις» ονομάζονται τα γενικότερα ζητήματα στα οποία πρέπει να στοχεύσουν τα μέτρα και «τρόποι αντιμετώπισης» ονομάζονται οι συγκεκριμένες νομοθετικές παρεμβάσεις που προτείνονται.

Αγκύλωση Νο1:
«Το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα είναι εξαιρετικά συγκεντρωτικό, η αυτονομία των σχολικών μονάδων είναι εξαιρετικά περιορισμένη»

Τρόποι αντιμετώπισης με βάση την έκθεση

1. Μεταβίβαση αρμοδιοτήτων προς την Τοπική Διοίκηση και ιδίως αυτών που αφορούν στη διαχείριση του κύριου και βοηθητικού προσωπικού.
2. Διαμόρφωση της λειτουργίας της κάθε σχολικής μονάδας με βάση τις τοπικές ανάγκες και ευκαιρίες (βλ. έκθεση ΟΟΣΑ 2018).

Πραγματικές στοχεύσεις

1. Γενίκευση των ελαστικών εργασιακών σχέσεων, ακόμα μεγαλύτερη κατηγοριοποίηση των εκπαιδευτικών.
   Μεγαλώνει η ομηρία των συμβασιούχων εκπαιδευτικών. Υπονομεύεται η δυνατότητα ενιαίας πάλης.
2. Διάρρηξη του ενιαίου χαρακτήρα στην εκπαίδευση. Η «αυτονομία» μεταφράζεται σε απόλυτη υποταγή και αλυσόδεμα του σχολείου με τα δεσμά της υποχρηματοδότησης, της ελαστικής εργασίας και των αναγκών της αγοράς.

Ερώτημα για προβληματισμό
Μήπως ήταν το «συγκεντρωτικό μοντέλο» του εκπαιδευτικού συστήματος που εμπόδισε την κυβέρνηση να παρέχει καθολικά και δωρεάν όλα τα απαραίτητα τεχνολογικά μέσα για την ισότιμη συμμετοχή των μαθητών στη λεγόμενη «τηλεκπαίδευση»;

Αγκύλωση Νο2:
«Έλλειψη αξιολόγησης των εκπαιδευτικών δομών και του εκπαιδευτικού προσωπικού»
Έλλειψη θετικής και αρνητικής κινητροδότησης αναφορικά με την απόδοση των εκπαιδευτικών και των εκπαιδευτικών μονάδων

Τρόποι αντιμετώπισης με βάση την έκθεση

1. Συνεχής αξιολόγηση με βάση κριτήρια όπως οι επιδόσεις των μαθητών, το ποσοστό εισαγωγής των μαθητών στα Πανεπιστήμια, οι ειδικές προκλήσεις κάθε σχολείου.
2. Σύνδεση της χρηματοδότησης των σχολείων με την επίτευξη εκπαιδευτικών στόχων.
3. Δημοσιοποίηση των αποτελεσμάτων των αξιολογήσεων και σύγκριση μεταξύ των σχολείων με αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών «διαχείρισης μεγάλων δεδομένων» (big data).

Πραγματικές στοχεύσεις

1. Η αξιολόγηση, ανεξάρτητα από την εκδοχή που εμφανίζεται κάθε φορά, δεν οδηγεί στην βελτίωση της ποιότητας του σχολείου.
2. Δεν προσανατολίζεται στην επίλυση των προβλημάτων των σχολείων και την ενίσχυση του έργου του εκπαιδευτικού.
3. Οδηγεί σε κατηγοριοποίηση σχολείων και μαθητών με διάφορα κριτήρια, και ειδικά με τα «εκπαιδευτικά αποτελέσματα».
4. Ενοχοποιούνται οι εκπαιδευτικοί και τα σχολεία, οι ίδιοι οι μαθητές και οι οικογένειές τους, για ό,τι δεν πάει καλά στην εκπαιδευτική διαδικασία. Αθωώνονται οι αντιλαϊκές πολιτικές των κυβερνήσεων

Ερώτημα για προβληματισμό
Μήπως αυτή που πρέπει να λογοδοτήσει στην κοινωνία είναι η ίδια η κυβέρνηση, που δεν πήρε μέτρα ώστε τα σχολεία να είναι ανοιχτά και ασφαλή, που δεν εξασφάλισε την ισότιμη συμμετοχή των μαθητών όσο τα σχολεία ήταν κλειστά;

Αγκύλωση Νο3:
«Το μέσο μέγεθος των σχολικών μονάδων παραμένει μικρό παρά τις συγχωνεύσεις που έγιναν τα χρόνια της κρίσης»

Τρόποι αντιμετώπισης με βάση την έκθεση

1. Προώθηση συγχωνεύσεων σχολείων και δημιουργία μεγαλύτερων εκπαιδευτικών
   μονάδων.
2. Ενοποίηση της διοίκησής τους ανά περιοχή, που θα επιτρέψει την καλύτερη αξιοποίηση των πόρων και του προσωπικού τους.

Πραγματικές στοχεύσεις

1. Οι συγχωνεύσεις σχολείων στερούν το δικαίωμα στη μόρφωση σε χιλιάδες μαθητές που ζουν σε νησιά και ορεινές περιοχές και ταυτόχρονα υποβαθμίζουν τους όρους με τους οποίους γίνεται το μάθημα στα υπόλοιπα σχολεία.
2. Η καλύτερη «αξιοποίηση» του προσωπικού σημαίνει ακόμα περισσότερες μετακινήσεις εκπαιδευτικών σε ακόμα περισσότερα σχολεία για συμπλήρωση ωραρίου, με αποτέλεσμα την ακόμα μεγαλύτερη υποβάθμιση της εκπαιδευτικής διαδικασίας

Ερώτημα για προβληματισμό
Στο κατώφλι του 2021 μπορεί να γίνει αποδεκτό ακόμα περισσότεροι μαθητές να στριμωχτούν σε απαρχαιωμένα σχολεία, σε σχολεία που ακόμα και οι κοινόχρηστοι χώροι έχουν μετατραπεί σε σχολικές τάξεις, σε αυλές Γυμνασίων και Λυκείων που στεγάζονται ακόμα και Νηπιαγωγεία;

Αγκύλωση No4:
«Το κόστος ανά ώρα επαφής δασκάλου/καθηγητή και μαθητή στην Ελλάδα είναι ένα από τα υψηλότερα στον ΟΟΣΑ» εξ αιτίας του μικρού μεγέθους των τάξεων και του χαμηλού αριθμού των ωρών διδασκαλίας των Ελλήνων εκπαιδευτικών.

Τρόποι αντιμετώπισης με βάση την έκθεση

1. Σύγκλιση του διδακτικού με το εργασιακό ωράριο.
2. Aναδιάρθρωση του ημερήσιου ωραρίου λειτουργίας (διάρκεια διδακτικών ωρών και διαλειμμάτων) και των ωρολογίων προγραμμάτων των σχολείων.
3. Aύξηση του μεγέθους των τάξεων, αύξηση του ελάχιστου αριθμού μαθητών ανά τάξη.

Πραγματικές στοχεύσεις

Η λογική του «κόστους» στην παιδαγωγική σχέση μαθητή και εκπαιδευτικού

• ανοίγει τον δρόμο για την ακόμα μεγαλύτερη υποβάθμιση της εκπαιδευτικής διαδικασίας,
• την περικοπή «κοστοβόρων» διαδικασιών όπως το κάθε γνωστικό αντικείμενο να διδάσκεται από την αντίστοιχη ειδικότητα, κάθε μαθητής να στηρίζεται από το απαραίτητο εκπαιδευτικό και βοηθητικό προσωπικό (π.χ. μαθητές με μαθησιακές δυσκολίες).

Αγκύλωση Νο5:
«Η Επαγγελματική Εκπαίδευση είναι εξαιρετικά υποβαθμισμένη» συνοδεύεται με το «στίγμα της αποτυχίας», τα αντικείμενα που διδάσκονται έχουν μικρή σχέση με τις ανάγκες της αγοράς εργασίας.

Τρόποι αντιμετώπισης με βάση την έκθεση

Στροφή προς την Επαγγελματική Εκπαίδευση, βελτίωση της ελκυστικότητας, στενή συνεργασία του Υπουργείου Παιδείας με τους κοινωνικούς εταίρους και τις τοπικές
κοινωνίες, ενίσχυση της συμμετοχής των κοινωνικών εταίρων στον σχεδιασμό της επαγγελματικής εκπαίδευσης (προγράμματα σπουδών, ειδικότητες, μαθησιακά αποτελέσματα).

Πραγματικές στοχεύσεις

1. Βασική επιδίωξη του νομοσχεδίου είναι να εναρμονίσει την ΕΕΚ με τις λεγόμενη
   απαιτήσεις της «αγοράς εργασίας».
2. Δεν είναι τυχαίο ότι η κατάθεσή του συνδυάζεται με το νομοσχέδιο που ανατρέπει τα εργασιακά δικαιώματα.

Ερώτημα για προβληματισμό
Πως είναι δυνατόν η κυβέρνηση να μιλάει για αναβάθμιση της Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και η πρόβλεψη του φετινού προϋπολογισμού για την επαγγελματική εκπαίδευση και κατάρτιση να είναι μειωμένη κατά 33,38% (από 85 στα 56 εκατ.€);

Αγκύλωση Νο6:
«Η ποιότητα των εκπαιδευτικών δεν μπορεί να καθορίζεται απλώς από χαρακτηριστικά όπως τα τυπικά πτυχία τους»

Τρόποι αντιμετώπισης με βάση την έκθεση

1. Σύνδεση της επιλογής εισόδου στην εκπαίδευση με γραπτές
   εξετάσεις.
2. Σύνδεση των αμοιβών με την υπηρεσιακή εξέλιξη και την αξιολόγηση.
3. Αναμόρφωση των προγραμμάτων αρχικής εκπαίδευσης, επιμόρφωση, πιστοποιητικό παιδαγωγικής επάρκειας για τους καθηγητές σε δεύτερο κύκλο σπουδών.

Πραγματικές στοχεύσεις

•  Με τρόπο ξεκάθαρο και χωρίς περιστροφές ανοίγει το ζήτημα των γραπτών εξετάσεων για την είσοδο στην Εκπαίδευση.

Οι αλλαγές στο υπόλοιπο Δημόσιο δείχνουν τον δρόμο και για τις αλλαγές στην Εκπαίδευση.

•  Ο πανελλήνιος γραπτός διαγωνισμός περιλαμβάνει: α) εξέταση γνώσεων, β) δοκιμασία δεξιοτήτων και εργασιακής αποτελεσματικότητας.

Ερωτήματα για προβληματισμό

1. Είναι δίκαιο και «αξιοκρατικό» χιλιάδες αναπληρωτές να πρέπει να πιστοποιήσουν για μια ακόμα φορά με γραπτές εξετάσεις ότι είναι «ικανοί» για να εργαστούν στα σχολεία;
2. Γιατί η κυβέρνηση, που έχει ως προμετωπίδα τη δήθεν αξιοκρατία και αντικειμενικότητα, επαναφέρει, μετά από πολλά χρόνια, τις διαδικασίες πρόσληψης ωρομισθίων εκπαιδευτικών εκτός πινάκων με ευθύνη των Διευθυντών Εκπαίδευσης;
3. Τι τους εμποδίζει να σχεδιάσουν ένα ουσιαστικό, επιστημονικά δομημένο πανελλαδικό πρόγραμμα επιμόρφωσης σε όλα τα επίπεδα και αντί γι’ αυτό στοχοποιούν τους εκπαιδευτικούς ως «μη ποιοτικούς»;

Αγκύλωση Νο7:
«Είναι καθοριστικής σημασίας η πλήρης αποκομματικοποίηση και η αξιοκρατική ανάδειξη των στελεχών της διοίκησης»

Τρόποι αντιμετώπισης με βάση την έκθεση

Καθιέρωση ανεξάρτητων και αδιάβλητων διαδικασιών, διαδικασίες μέσω ΑΣΕΠ, περιορισμός των «αντικειμενικών» κριτηρίων και αυξημένα ουσιαστικά ποιοτικά κριτήρια και προσόντα για την επιλογή στελεχών.

Πραγματικές στοχεύσεις

1. Ακόμα μεγαλύτερος έλεγχος του μηχανισμού της διοίκησης.
2. Κατάργηση των Συμβουλίων Επιλογής στελεχών και τη μεταφορά αυτής της διαδικασίας απευθείας στα χέρια της κυβέρνησης.
3. Στα Υπηρεσιακά Συμβούλια δρομολογείται η κατάργηση των αιρετών εκπροσώπων των εργαζομένων.

Ερωτήματα για προβληματισμό

1. Η κυβέρνηση της Ν.Δ., αφού αξιοποίησε αρχικά τους Διευθυντές Εκπαίδευσης που εκλέχτηκαν επι ΣΥΡΙΖΑ για να προωθήσει την πολιτική της, μέσα σε μια νύχτα προχώρησε σε κρίσεις -παρωδία με διορισμένα Συμβούλια και όρισε νέους Διευθυντές Εκπαίδευσης, πολλοί εκ των οποίων κεντρικά στελέχη της ΔΑΚΕ. Έτσι αλήθεια εννοεί την αποκομματικοποίηση;
2. Μήπως κάθε νέα κυβέρνηση, στο όνομα της αποκομματικοποίησης, δεν τροποποιεί τα συστήματα επιλογής, προωθώντας τους ημέτερους και τελικά, όλοι μαζί από κοινού και εναλλάξ, δεν εφαρμόζουν κατά γράμμα την αντιεκπαιδευτική πολιτική;

Αγκύλωση Νο8:
«Στην Ελλάδα επιβεβαιώνεται τάση αύξησης των δαπανών για την Παιδεία, όπως σε όλη την Ε.Ε., όμως το μεγαλύτερο μέρος τους είναι τρέχουσες (π.χ. μισθοί)»

€7,48δις  [2009]
€5,60 δις [2021]

-1,83 ή -25% Την τελευταία δεκαετία | Διαχρονικό έργο των κυβερνήσεων Ν.Δ- ΣΥ ΡΙΖΑ – ΚΙΝΑΛ (αυτοδύναμων ή συνεργασίας)

Πραγματικές στοχεύσεις

1. Αξιοποιούν το στοιχείο του ποσοστού δαπανών για την Παιδεία επί του ΑΕΠ για να συγκαλύψουν τη σκληρή πραγματικότητα της υποχρηματοδότησης της Παιδείας.
2. Προσανατολισμός των δαπανών στη λογική των επενδύσεων και της ανταποδοτικότητας (είτε μέσω της χρηματοδότησης των ΣΔΙΤ, είτε μέσω της επιδότησης των διαφόρων προγραμμάτων μαθητείας προς όφελος των εργοδοτών).

Το «μέλλον» που μας ετοιμάζουν είναι συνέχεια της πραγματικότητας που ήδη βιώνουμε..!

Της επίθεσης στα μορφωτικά δικαιώματα της νέας γενιάς, της συνέχισης της πολιτικής που φορτώνει τα βάρη στις πλάτες των γονιών, της γενίκευσης της ανασφάλειας της ελαστικής εργασίας, της υποβάθμισης του παιδαγωγικού ρόλου των εκπαιδευτικών.

Η έκθεση Πισσαρίδη δεν αποτελεί απλά μια «νεοφιλελεύθερη» εκτροπή

Συμπυκνώνει την κοινή στρατηγική του κεφαλαίου, εν προκειμένου στον τομέα της Εκπαίδευση, της Ε.Ε και του ΟΟΣΑ, που υλοποιείται πιστά από τις κυβερνήσεις (είτε φιλελεύθερες, είτε σοσιαλδημοκρατικές).

Απορρίπτουμε την έκθεση Πισσαρίδη και μαζί της την κυβερνητική και συνολικά της αντιλαϊκή πολιτική!

Δυναμώνουμε τον συλλογικό και οργανωμένο αγώνα μέσα από τα Σωματεία μας! Βάζουμε μπροστά τις δικές μας ανάγκες!

• Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο Εκπαιδευτικών

Διαβάστε όλες τις Εκπαιδευτικές Ειδήσεις, με την αξιοπιστία και την εγκυρότητα του edweek.gr

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Μητσοτάκης για έκθεση Πισσαρίδη | Συμφωνώ με πάρα πολλά, όχι με όλα!

Μπες στην ομάδα μας στο Viber!

ΜΟΙΡΑΣΟΥ ΤΟ ΑΡΘΡΟ

             

Αν η εικόνα υπόκειται σε πνευματικά δικαιώματα παρακαλούμε να μας ενημερώσετε για να την αντικαταστήσουμε.